Depresja jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń zdrowia psychicznego, który ma wpływ na to jak się czujemy, jak myślimy i co robimy.

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), depresja stanowi czwarty najpoważniejszy problem zdrowotny na świecie, który bezpośrednio dotyka ok 10% populacji. Może się ujawniać niezależnie od wieku, płci, statusu społecznego i wykształcenia.

Każdy z nas doświadczył w swoim życiu smutku, pogorszenia nastroju i przygnębienia i niejednokrotnie zapewne przyszło nam używać słowa depresja przy opisie takich właśnie stanów. Być może zdarzyło się nam powiedzieć, że chyba mamy deprechę, wtedy gdy doświadczaliśmy gorszego nastroju, zmęczenia, braku motywacji i ogólnego smutku. Pytanie tylko; czy bylibyśmy w stanie użyć takiego kolokwializmu, jeżeli naprawdę cierpielibyśmy na depresję?

Całkowita utrata radości życia, które staje się przeszkodą, patrzenie na świat w sposób ponury i negatywny, pesymistyczne myślenie o przyszłości, do tego zaburzenia snu, koncentracji, przewlekłe zmęczenie – to wszystko może oznaczać, że cierpimy na depresję. Zanim choroba ta zostanie zdiagnozowana przez psychiatrę, może się ona „kamuflować” w objawach somatycznych: dolegliwości bólowe, złe samopoczucie fizyczne, oraz różnego rodzaju schorzenia, takie choćby jak zaburzenia układu krążenia.

Depresja wpływa znacząco na obniżenie aktywności życiowej, co przekłada się na brak możności  normalnego funkcjonowania w życiu prywatnym i zawodowym. Niestety, 20-30 procent chorych, skutecznie realizuje decyzje o samobójstwie.

Można zaryzykować stwierdzenie, że depresja jest chorobą, która „nie lubi” słów. Trudność w szybkim jej rozpoznaniu, może leżeć właśnie w braku umiejętności komunikowania naszego stanu z innymi ludźmi. Podzielenie się obawami o stan naszego zdrowia z osobami nawet nam najbliższymi, wydaje się być niewykonalne. Nie mamy jednak możliwości ukrywania naszego cierpienia w nieskończoność, dlatego w większości przypadków, choć niestety nie w 100 procentach, dochodzi do swojego rodzaju konfrontacji z naszą rodziną, przyjaciółmi lub ze znajomymi. Na podstawie rozmowy, decydujemy się na wizytę u specjalisty.

Depresja jest chorobą ciężką, przewlekłą i nie można oczekiwać, że ustąpi samoistnie. Dopiero wizyta u lekarza psychiatry, profesjonalna diagnoza i wprowadzenie systematycznej terapii, otwierają możliwość powrotu do zdrowia. Bardzo ważne jest wówczas rozpoczęcie działań wspomagających proces leczenia. Oprócz ogromnie istotnego wsparcia rodziny, mamy też możliwość skorzystania z pomocy psychologicznej.

Counsellor, psychoterapeuta dobiera najskuteczniejsze i sprawdzone metody psychoterapeutyczne tak, aby w systematyczny, skoncentrowany na nas sposób, złagodzić objawy depresji. Psychoterapeuta dostosowuje wybrane interwencje terapeutyczne do naszych indywidualnych potrzeb i możliwości. W procesie psychoterapeutycznym można skoncentrować się na przykład na zidentyfikowaniu i egzaminowaniu dotychczasowych schematów myślowych i wprowadzeniu strategii monitorowania oraz konfrontowania niechcianych przez nas myśli i wyobrażeń.

Praca z counsellorem – psychoterapeutą pomaga nam w dostrzeganiu i docenianiu naszego życia w chwili obecnej, szukania wartości w bieżącym momencie, ze spokojniejszym i jaśniejszym umysłem. Celem procesu psychoterapeutycznego jest pomoc w  zredukowaniu objawów depresji i umożliwienie nam spojrzenia w przyszłość ze zrównoważonym i optymistycznym nastawieniem.